6 Kasım 2009 Cuma

ZİL ÇALDI…


—bütün idealist öğretmenlere-

Haydi, çocuklar, herkes sınıflara diyen sesler… Duyulmuyor… Oysa çoktan çaldı zil…
Gözleri ışıldayarak, bize başka bir dünyadan haber verir gibi bir şeyler anlatan öğretmenler neredeler…
Çocuklar şaşkınlar… Önlerinde, keselerine göre ama özenle seçtikleri kalemleri, silgileri ve defterleri var… Üstlerinde, jilet gibi ütülenmiş okul giysileri… Sınıfta ise, derin bir sessizlik… Bekliyorlar… Oysa çoktan çaldı zil…
Çocuklar, bir tek şeyin cevabını bilmek istiyorlar…
Öğretmenleri nerede?
Nerede bu çocukların öğretmenleri ey ahali…
Gerçekten bilmek ister misiniz?
Söyleyeyim: İşsiz öğretmenler kervanının bir parçası oldular çünkü Milli Eğitim Bakanlığı tarafından bir türlü atanamıyorlar. Oysa çoktan çaldı zil…
Şimdi bu öğretmenler içlerindeki cevheri nasıl koruyacak?
İçlerindeki öğrenme ve öğretme ateşi nasıl yanmaya devam edecek?
Öğretmenlikten soğumamak için ve hepsinden de önemlisi yaşamaya devam etmek için, sözleşmeli çalışmayı kabul edenleri kınamaya kimin hakkı olacak o zaman?
İş güvencesinden yoksun çalışarak var olmaya çabalayan öğretmenler…
Onları, eğitimin ulvi bir iş olduğuna kim inandıracak acaba?
Dost meclislerinde, kahvehane sohbetlerinde dile gelen bilindik cümlelerdir:
Her şeyin başı eğitimdir.
Başımıza ne geliyorsa, cahillikten gelmektedir ve bu makûs talih, değiştirilmelidir.
Hz. Ali ne güzel söylemişti:
“Bana bir harf öğretenin 40 yıl kölesi olurum.”
Şimdi, durum değişti mi?
Şimdi köle olanlar, o harfleri bize öğretenler mi?
Canım öğretmenlerimiz yani…
Evde oturarak sırasını bekleyen… Paslanmamak için komik ücretlerle ders vermeyi kabul eden canım öğretmenlerimiz…
Onların makûs talihi değişmedikçe, bilin ki bizim çocuklarımızınki de değişmeyecek.
Onların ateşi sönerse, bizim çocuklarımız kalacak karanlıkta…
Sizin de, hayatınızı kökten etkileyen öğretmenler olmuştur… Yüzlerini hiç unutmadınız o canınız öğretmenlerinizin… Ettikleri her bir cümle kulaklarınıza küpe oldu… Ne zaman dara düşseniz gelip saçınızı okşadı gizli bir el gibi elleri…
Öğretmenlerin öğretme ateşi değil, canları yanıyor a dostlar…
Oysa çoktan çaldı zil…
Bu yangında, genç beyinlerin de canları yanabilir.
Çünkü boşluk eninde sonunda tamamlar kendini bir şeylerle…
Ve yarın, her şey için…
Sahiden de çok geç olabilir
LALE ŞEYDA GÜLSOY

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder